B12 komen veel mensen te kort, het is daarom ook niet vreemd dat veel mensen een B12 spuit gaan halen. De vraag is echter of een B12 injectie wel de juiste optie is.
Wanneer B12 bijvoorbeeld in de arm of het been wordt geïnjecteerd en niet intraveneus (direct in de ader) of oraal wordt toegediend, kan er allerlei onheil ontstaan met hersenontsteking tot gevolg. Ons lichaam heeft een veiligheidsmechanisme. Alles wat de huid door breekt en er een vreemde substantie achterblijft, wordt als een vijand gezien. Ons lichaam bouwt een antilichaam op tegen die vreemde substantie. Het lichaam beschouwt het niet als vreemd als het intraveneus wordt toegediend: dat wil zeggen door IV. Daarom is IV-voedingstherapie anders dan B12-shots. Wanneer B12 of een ander type voedingsstof of zelfs medicatie via de ader binnenkomt, zal het lichaam het niet als een vijand beschouwen, tenzij het een ronduit vergif is uiteraard. Als een B12-injectie de huid doorbreekt, de spier binnendringt, vervolgens in de spier wordt afgegeven en er B12 of een conserveermiddel achterblijft, hoe dieper de injectiewond dan is, hoe groter de kans is dat uw lichaam wraak neemt en een antilichaam of allergie opbouwt tegen de achter gebleven stof! Vergelding kan van alles betekenen, van een lichte gevoeligheid tot B12; tot een totale afbraak van het vermogen van het lichaam om B12 aan te maken, te verwerken of om te zetten; om B12 als een vijand te zien, waardoor er ontstekingen kunnen optreden, waaronder een ontsteking van de hersenen. B12-injecties verlagen ook het immuunsysteem, waardoor ziekteverwekkers kunnen profiteren en virale neurotoxine-ontsteking kunnen verhogen. Iemand die B12-injecties heeft gehad, moet zo snel mogelijk overstappen op orale B12 in de vorm van adenosylcobalamine met methylcobalamine. Intraveneuze (IV) B12 is oké, hoewel B12 oraal toegediend hoe dan ook het beste is. Blijf echter uit de buurt van cyanocobalamine en neem geen B12 zuigtabletten! Zuigtabletten bevatten altijd een smaakstof en deze worden gemaakt van MSG, het E-nummer E621. Er gaan hier veel te veel negatieven verhalen over rond en er zijn aanwijzingen dat het allerlei gezondheidsklachten kan veroorzaken (Bron).
Hetzelfde geldt voor antibiotica die via injectie worden toegediend en voor allergiespuiten. Als de naald dieper gaat dan de derma en de spier binnendringt, is er een grotere kans voor het lichaam om het antibioticum of het allergie-schotserum als een vijand te zien en een antilichaam, weerstand of allergie tegen dat antibioticum of dat allergieschot op te bouwen. (Ja, allergische injecties veroorzaken meer allergieën.) Hetzelfde kan gebeuren met cosmetische injecties. Hoewel cosmetische injecties meestal net onder de huid plaatsvinden, kunnen er tocht cosmetische injectieverwondingen optreden, wanneer de naald per ongeluk een beetje verder gaat en direct in het bindweefsel van het gezicht, de hoofdzenuwen of dieper in de bloedvaten en de bloedbaan terechtkomt. Wanneer dit gebeurt, ziet het lichaam de cosmetische injectiesubstantie als de vijand en kan het een antilichaam, weerstand of allergie opbouwen voor de componenten ervan, zoals voor het botulinumtoxine dat vaak wordt gebruikt. De oorspronkelijke trend was dat vrouwen van in de veertig en vijftig cosmetische injecties kregen. Nu krijgen jongere generaties in hun tienerjaren en 20-er jaren cosmetische injecties, waardoor ze 20 tot 30 jaar extra worden blootgesteld. Dat betekent 20 tot 30 extra jaren om antilichamen en allergieën voor de injecties en cosmetische vulstoffen op te bouwen, waardoor het immuunsysteem extra wordt belast, wat het immuunsysteem verzwakt en verlaagt, waardoor gewone, alledaagse virussen, zoals EBV die dan veel vroeger in het leven een hersenontsteking kunnen veroorzaken. Steroïde-injecties dringen vaak diep door in de spieren en het bindweefsel, waardoor veel mensen gevoelig worden voor steroïde-injecties. Het lichaam kan de steroïde uiteindelijk als een bedreiging bestempelen omdat het niet intraveneus via een ader binnendringt en in plaats daarvan via een naald in spier- en bindweefsel binnendringt. Alles wat via deze weg het lichaam binnenkomt, kan gevoeligheden creëren en conflicteren met andere problemen waarmee iemand worstelt, zoals virussen. Ons immuunsysteem is al belast met virussen en het immuunsysteem heeft moeite om deze virussen onder controle te houden. Behandelingen die een injectie van buiten het lichaam vereisen die niet intraveneus worden toegediend, creëren een complicatie waarbij het immuunsysteem van het lichaam aandacht besteedt aan deze afleidingen. Je immuunsysteem probeert nu het gif, de toxine of de vreemde indringer te ontcijferen als vriend of vijand, en neemt dan een beslissing of het lichaam een antilichaam of chemische verbinding moet aanmaken voor weerstandsdoeleinden, om de hersenen en andere te beschermen. organen. Deze druk op het immuunsysteem kan een trigger zijn voor virussen om hiervan te profiteren. Eerder had het immuunsysteem mogelijk EBV, cytomegalovirus, HHV-6, HHV-7, herpes simplex 1, herpes simplex 2 of gordelroos onder controle. Als het immuunsysteem te veel van deze afleidingen heeft kunnen deze virussen opnieuw worden geactiveerd.
Tot de volgende keer,
Aschwin van Diermen
Orthomoleculair therapeut
Lyme hersteltherapeut
Comments